Resultaten

Vorige donderdag, 30 juni, moest ik mijn driemaandelijkse MRI laten doen.
Bij mijn vorige uitslag hebben de dokters gezegd dat de tumor, normaal gezien, nog zou verkleinen.

Ook al is het niet plezant om een MRI te laten doen, ik was zeker niet nerveus.
Mijn afspraak was redelijk op tijd en na mijn lange broek en bh te hebben uitgetrokken (je mag niets van metaal op het lichaam hebben) en na het steken van een infuus, mocht ik direct de "buis" in.

Een uur later........

Inderdaad, 1 uur later werd ik eindelijk bevrijd 😕.
Hoeveel foto's of welke foto's ze daar genomen hebben weet ik niet maar het heeft verdorie heel lang geduurd.
Voor wie dit nog nooit heeft laten doen: je ligt plat op je rug, op een harde plaat. Onder je benen wordt een verhoogd kussen gelegd zodat je (blote) benen gebogen liggen, je schuift in een 2 meter lange buis, tuurlijk met je hoofd eerst, half in uwen bloten, een naald in uwen arm, een deksel (met grote gaten weliswaar) op uw gezicht, een koptelefoon op die de harde kloppen zoals van een drilboor of de zoemende geluiden zoals van een vliegtuig dat opstijgt zou moeten tegenhouden...... Gelukkig zetten ze een klein spiegeltje boven uwe neus zodat je toch iets van de "buitenwereld" kan zien. Veel is het niet maar het gevoel van claustrofobie verdwijnt zo wel. Ik heb in dat uur nog nooit zo lang naar mijn voeten gekeken.
Na ongeveer een half uur begon mijn rug pijn te doen want er was duidelijk gezegd dat ik zo stil mogelijk moest blijven liggen, dus zeker niet bewegen.
Op den duur krijg je overal krampen, alleen nog maar aan krampen denken gaf me al krampen 😖.

En dinsdag mocht ik dan gaan luisteren naar de resultaten.
En zoals ik eigenlijk zelf al vermoedde (ik ben nochtans een grote pessimist) waren die goed. De tumor was alweer wat kleiner maar bij de vraag hoeveel de tumor nu eigenlijk in totaal verkleind was, vonden de dokters dat niet nodig om te berekenen want "daar ben je toch niets mee? Je bent op de goeie weg en dat is het belangrijkste" !
HALLO!!!! In het begin was mijn tumor tussen de 4 en de 5 centimeter, 3 maanden na mijn behandeling was hij meer dan de helft verkleind en nu is hij nog kleiner. Hoe groot is de tumor dan nu????? Één centimeter, 2 centimeter, twee en een halve centimeter.....????? Ik ben daar misschien niets mee maar het geeft mij wel een zicht op dat monster dat in mijn keel zit. Enfin, ik kon misschien aandringen maar ik heb geleerd dat je beter niet tegen een dokter ingaat want zij weten het uiteindelijk het beste (kuch kuch..... oei, ik krijg precies een vallingsken 😆).

Zoals ik dus al zei waren de resultaten goed, zelfs zo goed dat ik nu al 6 maanden mag wachten voor mijn volgende MRI. Ik moet wel eind september gewoon op controle. Hopelijk kan er dan ook gekeken worden of ik in staat zou zijn om op 1 oktober terug te gaan werken, halftijds wel te verstaan.
Voorlopig heb ik nog niets ontvangen van de pensioencommissie maar ook daar ben ik redelijk gerust in.

Ik moet wel terug naar Gent, naar de medische dienst van het werk (waar ook de pensioencommissie zit) want nu moet ik de toelating gaan vragen om naar het buitenland te reizen. Ze hebben daar een volledig dossier van mij maar toch vinden ze het nodig om mij toch nog eens persoonlijk te zien. Tja, het werk moet in de wereld blijven hé!


Dikke knuffel 😘