3e keer.....weer geen goeie keer

Aangezien 15 augustus op een woensdag valt dit jaar en zoals jullie wel weten een feestdag is, word ik vandaag 14 augustus in het UZ verwacht voor mijn volgende chemo.

De vorige chemo viel redelijk goed mee zoals ik jullie toen liet weten maar na 2 dagen begon ik toch serieus vermoeid te geraken en was ik ook redelijk dikwijls onpasselijk. Het was wel bijlange niet zo erg dan de eerste keer dus klagen gaan we niet doen. Na een goeie week ging het wel steeds beter en beter.
Maar het is nu een 10tal dagen dat ik wel verschrikkelijke last heb in mijn benen. Pijnscheuten van in de rug naar mijn voeten toe, met moeite kunnen stappen, amper met de auto kunnen rijden want na 5 minuten beginnen mijn benen te slapen.....Allé, weer iets dat er niet goed uitziet 😱.
Vorige week dus naar het UZ gebeld met de vraag of dat wel normaal is en of dat deze last van de chemo zou kunnen komen. Ik werd doorgestuurd met één van de dokters en blijkbaar werd dit nog niet vastgesteld bij andere patiënten. Raar, ik heb nochtans niks speciaal gedaan waardoor ik mijn rug zou overbelast hebben. Ah neen, aangezien ik van Wim mij nog niet mag verzetten of ik word vastgebonden in de zetel. Dus, de pijn maar verdragen zeker en hopen dat het toch wat verbetert?!

Eigenlijk is het daarna enkel maar slechter geworden met die pijn. We hebben zelfs de rolstoel van mijn moeder gehaald zodat ik toch eventueel ergens mee naartoe kan. Ik doe dat wel niet graag want als je je moet laten voortduwen voel je je nòg slechter, net of ik aan het profiteren ben.
Maar van de parking van het UZ naar de dagkliniek kan ik wel nog overbruggen.

Emma, "mijn" verpleegster van vandaag, die mij met open armen opvangt, laat mij weten dat mijn bloed dat 10 dagen geleden werd afgenomen "redelijk" goed was. Mijn witte bloedcellen stonden boven de 1.000 maar nu blijken mijn rode bloedcellen wel achteruit te gaan. Zo heb ik ijzer- en magnesiumtekort maar daar heb ik al jaren last van dus zo abnormaal is het niet.
Natuurlijk moet mijn bloed ook vandaag nog getest worden en Emma wil zo vlug mogelijk bloedstalen nemen via mijn poortkatheter.
Dus naald via de katheter inbrengen....tiens, als ze spoelmiddel inspuit voel ik die vloeistof tot in mijn oor! Raar ... 😥
Maar er komt geen bloed uit de katheter.... wat niet normaal is. Dus eens goed hoesten, eens diep in- en uitademen, mij eens op mijn linkerzij leggen, dan op mijn rechterzij......geen avance!
Dus proberen met een dikkere naald. Terug hetzelfde scenario, de vloeistof loopt terug tot in mijn linkeroor, en weer....zonder resultaat. Emma vindt dit toch heel verdacht en neemt dan maar bloedstalen via de arm want anders zou het nog lang kunnen duren.
Maar omdat ze dit toch maar raar vindt, laat ze mij naar radiologie gaan om foto's te laten nemen van de plaats van de katheter. En zoals te verwachten: een slangetje dat aan de katheter hangt, wordt bij het inplanten, gekoppeld aan een bloedvat dat direct naar het hart loopt en  zoals ik een averechtse ben, heeft dit slangetje zich blijkbaar verplaatst naar boven, naar mijn hoofd dan nog! Blijkbaar gebeurt dit nog wel eens maar het overkomt mij dus ook alweer!

Wat dient er dus te gebeuren? Eerst en vooral moet dat slangetje terug op zijn plaats gebracht worden en door die feestdag van morgen zitten de operatiekamers vandaag en donderdag bomvol. Maar vrijdag kan ik de 1e zijn om die kleine ingreep te laten doen. Ik word om 6 uur 's morgens (amai) verwacht! 't Zal een kort nachtje worden.

En wat is natuurlijk het logische gevolg? Dat ik alweer vandaag geen chemo kan of mag krijgen. Nu mijn bloed waarschijnlijk iet of wat "normaal" is, moet ik toch zonder chemo naar huis.


Die zal pas dinsdag gegeven worden want op de dag van de ingreep mag nog geen chemo worden aangesloten en maandag zit de dagkliniek alweer vol.

Ik moet dus onverrichter zake naar huis keren. Alweer schuift mijn behandeling met 1 week op. Het einde is nu al voorzien tegen einde oktober.

Omdat ik toch een redelijk groot tekort heb aan ijzer, krijg ik wel direct een baxter met een ijzervloeistof. Die heb ik dan toch gehad! Om het tekort aan magnesium te verbeteren, moet ik dan elke avond een pilletje nemen.
Blijkbaar zou de pijn in mijn benen toch het gevolg zijn van de chemo en door het tekort aan magnesium! Allé, ze zullen er zeker eens over geslapen hebben?! Dus hopelijk verbetert die last toch na een paar dagen....afwachten natuurlijk!

Als de chemo zo nog een paar keer moet opschuiven, is het bijna kerstmis tegen dat alles voorbij is.

Maar aan kerstmis gaan we nog niet denken......daarvoor is het nu toch nog veel te mooi weer!
Geniet er nog maar volop van zou ik zeggen want de winter zal er zo al vlug genoeg zijn! ! !

🌞🌞🌞