1/3e voorbij

Inderdaad, na mijn behandeling gisteren was er 1/3e van mijn 33 keer voorbij! Nog 22 keer....
Ik ben al blij dat we al zover zijn maar het moeilijkste moet natuurlijk nog komen.

Eigenlijk begint het zelfs nu al moeilijk te worden.
Ik begin serieus keelpijn te krijgen en het slikken gaat van dag tot dag moeilijker.
Naast al de nadelen is er 1 GROOT voordeel: ik zal vermageren! ! !

Ik heb nu al moeite om te eten maar ik denk dat dat steeds moeilijker en moeilijker zal gaan.
Ik hoop alleen dat ik niet aan een infuus moet gaan liggen om voeding te krijgen. Maar zover zijn we bijlange nog niet dus probeer ik daar niet aan te denken!
Ik heb ook al veel minder smaak van mijn eten. Ik eet zo graag chocolade en jammer maar helaas: ik proef dat al bijna niet meer! snik snik snik....

Ik begin ook moe te worden, raar, zo ineens had ik er gisteren echt nood aan om veel te slapen. En misschien nog een geluk: het internet was hier maandagavond uitgevallen en dat heeft tot gisteren in de vroege avond geduurd.

Morgen komt Wim al naar hier en vrijdag gaan we nà mijn behandeling, die trouwens elke dag deze week om kwart na 7 's morgens is (pffff), naar huis, in België wel te verstaan! Zolang ik het aankan, wat hopelijk elke week is, ga ik in het weekend naar huis.

Op maandag is de bestraling altijd in de late namiddag en dan kan ik 's morgens de trein nemen. En of dat gemakkelijk is zeg. Om 10u25 heb ik in Brussel-Zuid een trein naar Frankfurt waar ik direct aansluiting heb naar Mannheim en daar heb ik onmiddellijk een trein naar Heidelberg. Ik heb misschien wel het voordeel dat ik tijdens mijn loopbaan al veel gereisd heb met het openbaar vervoer. Ik weet dan ook hoe het er allemaal aan toe gaat of beter gezegd: hoe het er zou moeten aan toe gaan!

Maandag was ik al om kwart voor 3 terug op mijn appartment. Ik doe er trouwens minder lang over dan dat ik met de auto zou moeten terugkomen. Niet opgejaagd, niet moeten inzitten met verkeer dus geen files, geen gevaar.... kortom heel gemakkelijk!

Het kost me wel 109 EUR per rit. Da's natuurlijk niet weinig maar voor dat geld heb ik er wel wat voordelen voor!

Als ik Wim zover krijg zou ik zelfs volgende week vrijdag de trein naar huis willen nemen. Dan moet hij 's morgens geen 5 uur alleen in zijn auto naar hier rijden. Maar averechts dat hij is (hahaha) wil hij mij persé altijd komen halen. Dom als je er goed over nadenkt: hij zit die dag zeker 10 uur in zijn auto en daarbij heb je nog altijd heel veel risico's. Enfin, we zullen er nog eens een klapke over doen, allé ja, als ik nog deftig kan praten natuurlijk! Goh, ik hoor nu al de opmerkingen: oooh wat gaat het thuis rustig zijn, en: joepie mama kan nie van haar oren maken, of : mama kan nie zagen! ! !
Jaja, ik hoor zo al wat de kinderen thuis gaan zeggen en tussen ons gezegd en gezwegen: wat Wim gaat denken! Want die gaat da niet luidop durven zeggen natuurlijk ;-) (ik ben precies nogal een vieze hé?!)

Maar het is ondertussen al woensdag (dus "maar" 21 meer) En ik kijk al vollenbak uit naar morgen.....alhoewel morgen zal ik Sarah gezien hebben! Nu ook niet echt iets om naar uit te kijken! Maar ik denk dan dat ik blij mag zijn om dat nog mee te maken. Ik ging deze verjaardag trouwens uitgebreid vieren maar het heeft niet mogen zijn, toch dit jaar niet! Als ik terug goed op de been ben, zal ik er zeker en vast een serieuse boenk op geven! Dan zal het niet alleen voor mijn verjaardag zijn maar ook voor mijn (hopelijk) genezing. En volgend jaar zijn Wim en ik trouwens 30 jaar getrouwd! Amai, da gaat een feestje zijn zeg! ! !

Toch alweer iets om naar uit te kijken.....